Home Algemeen Anders dan anders

Anders dan anders

0
Anders dan anders

Volleybal vind ik de leukste sport die er is. Ik zit al vanaf mijn zesde op deze sport, dus het heeft me voor een groot deel gevormd. Een teamsport is natuurlijk sowieso goed voor je sociale ontwikkeling. Je leert met verschillende type mensen om te gaan en je aan afspraken te houden. Naast dat sporten je fit houdt, leer je ook met teleurstellingen omgaan. Maar een teamsport doe je vooral omdat je het een leuke sport vindt en uiteraard voor de gezelligheid. Als je het geluk hebt in een leuk team te belanden, deel je lief en leed met elkaar. Daarom is het altijd een vast component in mijn leven gebleven. Ik heb er zelfs nooit over nagedacht om te stoppen. De laatste jaren zit ik ook in het bestuur, omdat ik me ook op organisatorisch vlak wilde inzetten voor mijn club. Toen het lustrum eraan kwam, wilde ik dan ook iets bijzonders doen. Iets anders dan anders.

Een feest is niet genoeg

We zouden dus een leuk feest organiseren. Een van de bestuursleden had aangeboden een mooi filmpje te maken. Ze had al verschillende ideeën over wie ze wilde interviewen en hoe ze het ging insteken. Ik gaf aan dat het me leuk leek dit keer iets extra’s te organiseren. Een feest is leuk, maar niet genoeg. Dat doen we elke vijf jaar wel. Het leek me heel tof om een glow-in-the-dark-volleybaltoernooi te laten plaatsvinden. Geen serieus toernooi, maar er meer een spektakel van maken. Ik liet foto’s zien die ik van internet had geplukt om mijn bestuursgenoten een idee te geven van hoe het eruit zou komen te zien. Ze zagen het helemaal zitten. We besloten dit een week voor het daadwerkelijke lustrumfeest te organiseren, zodat onze videospecialist nog mooie stukjes zou kunnen filmen en gebruiken voor haar video. Die zouden we dan op het feest tonen.

Zo gezegd, zo gedaan

Eindelijk was het zover. Heel veel mensen hadden zich aangemeld voor het toernooi en waren op onze instructies uiteraard allemaal in het wit gekleed. Er stonden verschillende blacklight-lampen en de lijnen van de sportvelden waren met glow-in-the-dark-tape mooi uitgelicht. Het zag er spectaculair uit. Iedereen wilde voortaan voor elk feest blacklight huren. We hadden op verschillende plekken grote witte lakens opgehangen waar we met blacklight-verf op hadden geschilderd. Ook hadden we muziek opgezet. Iedereen was in een top stemming en had het enorm naar de zin. Het is een van de inmiddels vele herinneringen aan mijn volleybalclub geworden die ik nooit zal vergeten.